“goedkope voetbaltenues Onzin maar briljant”. Noel Gallagher’s beknopte samenvatting van het raadsel van Edin Dzeko was geniaal.

De frontman van Oasis kookte een miljoen verhitte pubdebatten tussen verdeelde blues in drie eenvoudige woorden en sloeg de spijker op zijn kop.

En nu de Bosnische huurmoordenaar zijn mix van twijfelachtige voetbalvaardigheden en griezelig roofzuchtig instinct meeneemt naar het WK, zullen er meer ogen op hem gericht zijn dan ooit tevoren.

Weinig City-fans zouden verrast zijn als hij naar voren komt als kanshebber voor de Gouden Schoen, nadat hij voortdurend getuige was geweest van zijn talent voor het scoren van cruciale goals in grote wedstrijden.

Misschien is het nu het moment om Gallagher’s liefdevolle brute beschrijving van de 1,85 meter lange aanvaller opnieuw te beoordelen en Dzeko gewoon te accepteren als een man die voetbalwedstrijden wint, maar nooit een pure voetballer zal zijn.

Toen het erop aankwam aan het einde van een zwaar Premier League-seizoen, toen City iemand nodig had om naar voren te komen terwijl Sergio Aguero worstelde met een blessure en Alvaro Negredo wanhopig probeerde zijn vorm terug te krijgen, was Dzeko de man.

Natuurlijk kon niemand de bijdrage van Yaya Toure over het hoofd zien.

Edin Dzeko, Manchester City
Bekijk galerij
Maar Dzeko leverde op cruciale momenten, zoals hij in zijn vierenhalf jaar in het Etihad Stadium zo vaak heeft gedaan.

Toen de reizende Blues-support nerveus nadacht over de mogelijkheid om het titelinitiatief in Selhurst Park te grijpen, nadat hij de nederlaag van Liverpool tegen Chelsea op het grote scherm had gezien, was het Dzeko die de boel kalmeerde met een deskundige kopbal van Toure’s briljante voorzet.

De week erna op Everton was het Dzeko die een schitterende kopbal vond van James Milners geweldige werk op de rechterflank, en vervolgens naar de eerste paal schoot om de Blues 3-1 op te zetten.

En toen de Etihad een opborrelende maagkuil was tegen Aston Villa, dook Dzeko op met nog twee en City was op weg naar de titel.

Dat bracht zijn aantal voor het seizoen op 26, van 36 starts en 12 invallers.

Maar het ging er niet alleen om dat hij goed uitkwam aan het scherpe einde van het seizoen – Dzeko had de hele campagne opgetreden, zelfs toen het leek alsof hij werd gedegradeerd tot de ‘Supersub’-rol die hij zo erg haat, door het vruchtbare partnerschap van Aguero en Negredo.

Hij scoorde City’s eerste uitdoelpunt van de campagne, een schoonheid in Cardiff, pakte hun eerste Champions League-doelpunt, in Plzen, en maakte een zeldzame kans tegen Crystal Palace dat City voor het eerst dit seizoen bovenaan de competitie stuurde.

Hij scoorde zes keer in een triomfantelijke League Cup-campagne, en geen enkele Blue kan zijn dubbele slag op Old Trafford vergeten, want de Reds werden met 3-0 verslagen.

Die brace bracht Dzeko op gelijke hoogte met Darren Bent’s goedkope voetbalshirts liverpool Premier League-record van vier doelpunten als bezoekende speler op Old Trafford. Goede reden voor een onmiddellijke toevoeging aan City’s Hall of Fame!